نص خلافت علی (ع) در حدیث «یوم انذار»(یوم الدار)  اثبات میگردد 

لازم به ذکر است که نصوص مربوط به خلافت علی (ع) پس از پیامبر (ص)، متواتر است و از آغاز دعوت تا پایان عمر آن حضرت، بطور واضح آمده است. از جمله ی این نصوص، نص «یوم انذار» است که در ذیل به شرح آن می پردازیم.

در بدو رواج دین اسلام پس از نزول آیه ی انذار «وانذر عشیرتک الاقربین»؛(شعراء 26 / 214) «خویشان نزدیکت را انذار فرما»،  پیامبر (ص) چهل نفر از خویشان خود را در خانه ی عمویش ابوطالب جمع کرد که ابوطالب، حمزه، عباس و ابولهب نیز در بین آنها بودند. در پایان، پیامبر (ص) خطاب به آن ها فرمود: «ای فرزندان عبدالمطلب،به خدا سوگند من جوانی را در عرب سراغ ندارم که برای قوم و قبیله اش،چیزی بهتر از آن چه که من برای شما آورده ام، آورده باشد؛ من خیر دنیا و آخرت را برای شما آورده ام و خداوند به من فرمان داده است که شما را بسوی او دعوت کنم.» سپس فرمود:

«فایکم یوازرنی علی امری هذا علی ان یکون اخی و وصیی و خلیفتی فیکم؟»
«کدام یک از شما حاضر است در این امر مرا یاری کند و پشتیبانم گردد تا برادر، وصی و خلیفه ی من در میان شما باشد؟»

همه از او روی برتافتند، به جز علی (ع). با اینکه از همه کم سن و سال تر بود، به پا خاست و گفت:
«انا یا نبی الله اکون وزیرک علیه.»
«ای پیامبر خدا! من در این امر وزیر تو خواهم بود.»
سپس پیامبر (ص)، دست بر دوش علی (ع) گذاشت و فرمود:

«ان هذا اخی و وصیی و خلیفتی فیکم فاسمعوا له و اطیعوه.»
«همانا این، برادر، وصی و خلیفه ی من در میان شما می باشد. پس سخن او را گوش فرا دهید و از او اطاعت کنید.»

در این حال، عده ای با تمسخر از جای خود بلند شده، به ابوطالب گفتند: به تو امر کرد تا سخن فرزندت را بشنوی و از او اطاعت کنی!

مدرک حدیث : بحارالأنوار ج : 38 ص : 223 و 222

شادی روح خادم سیدالشهداء کربلایی حاج حسن بهزادنسب صلواتفدائی حضرت مهدی (عج) در سه شنبه بیست و نهم آذر ۱۳۹۰ ساعت 15:12 موضوع | لینک ثابت